آسانسور روملس
موتورهای روملس،نوعی از موتورهای سنکرون بوده ودارای تعداد قطب های بالامی باشند.این موتورها فاقد گیربکس هستند وبه همین خاطر،نسبت به موتورهای گیربکس دار از سرعت بیشتری برخوردار می باشند. ساختاراینگونه موتورهای آسانسور به این شکل است که هنگام نصب واجرا،می توان ازفضای موتورخانه چشم پوشی کرد.برای این آسانسورهای بدون موتورخانه اصطلاح MACHINE ROOM LESS یا به صورت مخفف MRL بکارمی برند.
- تاریخچه آسانسورهای روملس:
۱.آسانسورهای روملس در اوایل سال ۱۹۹۰ وارد صنعت آسانسور شدند.
۲.ساختاراین آسانسورها برای افراد به قدری جذاب بود که آنها رابانام ارابه موسیقی میشناختند.
۳.درزمان ورود این آسانسورها،شرکت های مختلف دراین زمینه وارد رقابت با یکدیگر شدند.
- جزئیات ساختار این آسانسورها:
این آسانسورها دارای یک موتور کوچک وپر قدرت می باشند وبجای اینکه همچون موتور گیربکس های قدیمی وسنتی بایک شاسی فولادی سنگین حجیم درموتورخانه آسانسور بر روی دال بتونی سقف چاه قرار بگیرند،این موتور کم حجم وکوچک وسبک آسانسورMRL به داخل چاه آسانسور انتقال یافته واز طریق یک شاسی مختصر،دربالاترین نقطه چاه برروی ریل های آسانسور قرار می گیرد وکمترین فضای ممکن را اشغال می کند،این موضوع درخالی است که آسانسورهای سنتی،برای نصب موتور گیربکس،تابلوفرمان وگاورنر،اصولا به یک اتاق ۱۰ الی ۱۲ متری احتیاج داشتند؛همچنین گفتنی است که به منظور اماده سازی محل اسقرارموتور گیربکس،در این اتاق ۴در۳ باید درامتدادوبرروی چاه آسانسور،سکویی به ارتفاع ۷۰ الی ۹۰ سانتیمتر ساخته می شد وبر فراز این سکو،پس از کفراژبندی وقالب گذاری،به منظور استقرار موتور گیربکس،به ارتفاع ۲۰سانتی متر بتون ریخته می شد.
